අනේ මං පොඩි එකෙක් වුනානම්....

පුංචිම කාලෙදි....

දනිහෙන් වැ‍ටුනම....

පුංචි කඳුළු කැට...

එක දෙක එනකොට...

අම්මේ කියමින් මම මොර දුන්නේ...

පුංචි දෙපා මගෙ රිදුනු නිසයි....

යොවුන් වසන්තයෙ සතුට විඳින්නට...

ඇයගේ තුරුලේ උනුසුම් වනවිට...

ආඩම්බරයෙන් මතකයි කිව්වා

අම්මේ මම දැන් ගොඩක් ලොකුයි...

ආල කරපු සිත තනිවුනු මොහොතක...

දෑසම සේදී කඳුළු වැටෙනකොට...

අම්මේ කියමින් පුංචි කාලෙ වගෙ

හඬාවැටෙන්නට යලිත් සිතෙයි...

බිඳුනු දෙපා යලි සුව වූ මුත් මගෙ

හදවත කකියයි තවමත් එක ලෙස...

අම්මේ මම පොඩි එකෙක් ලෙසම සිටියානම්

අදටත් සිනහ සලයි.....