උඹත් අම්මා කෙනෙකි පින්බර.....

පුපුරු ගහනා මහ පොලොව මත

බලාහිඳිනා රකුසු නෙත් මැද

උකුසු බැල්මෙන් බලයි ඔබ දෙස

වරෙන් එනවද කහවනුවකට???

දු‍ටු විගස නෙතු වශීකරනට

රුව ඔබේ රසඳුනක් විලසට

තනිව හඬනා ‍රැයන් වෙනුවට

‍තෝරගත්තේ යහන් වෙන්නද??

අතීතය ඔබෙ සිහිකරන විට

අඳුරු මතකය රිඳුම් දෙනමුත්

පාරවා සිත වැටෙන්නට අද

කඳුළු බිඳුවක් ඔබේ නෙතේ නැත

ආදරය යන නාමයෙන් ඔබ

පිදූ සෙනෙහස මැකී යනවිට

අතින් අතගිය කිරිල්ලි ලෙස

ලොවේ මිනිසුන් කියන්නට ඇත 

සිනාසෙන්නට ලොවක් සිටියද

ඔබට අතදුන් කෙනෙක් නම් නැත...

ලොවේ ගැරහුම් සහසකුත් මැද

පුතු ඔබේ බිහිවුනා මතකද??

පියෙක් නැති දරුවෙකු සමඟ ලොව

තනිව ගැරහුම් ලැබූ ඒ දින

පියාගේ නම ඉරක් විදිහට

ලියා තිබුනා උප්පැන්නයට...

ජීව්තේ වැරදුනු තැනක් ගැන

ඉකිබිඳින්නට කලක් නැති තැන...

උපන් පුතු මිනිසෙකු කරන්නට

ඔබේ දිවියම උකස් කෙරුවද??

වීදි වල ඔබ ඇවිද යන විට...

වේසියෙක් යැයි රවන ගොරවන..

කාකි ඇඳුමෙන් ලොකු මහත්තුරු..

රෑට එන්නේ ඔබ සොයාගෙන...

  

නේක විද ගැරහුම් ලැබූවද

පිළිලයක් යැයි ලොවට කීවද

පුතුගෙ කුසගිනි නිවාලන්නට

රවන ගොරවන කිසිවෙකුත් නැත...

රුපියලට සතයට යටව අද

සතුට සොයනා නොමිනිසුන් මැද

උඹ විකිණුනේ උඹ නිසා නොව

පුතුගෙ කුසගිනි නිවනු පිණිසය...

උපන් ගෙයි බිළිඳුන් නසන ලොව...

සිඟිත්තන් කළු ගඟට බිලි කල....

මව්වරුන් සිටිනා මෙලොව තුල....

උඹත් අම්මා කෙනෙකි පින්බර.....